پلکان ها
بخشی از تحقیق
پلکان وسیله معمول دسترسی در بین طبقات ساختمان است، پلکان را باید طوری ساخت که امکان دسترسی آسان، راحت، ساده و ایمنی را توسط پله ها به بالا و پایین فراهم سازد. بالا رفتن از پله ها که برای اشغال سطح کمتری از کف در فضایی محدود متراکم می شوند نباید پر زحمت و دشوار شود.
رشته پلکان:
کلمه رشته پلکان بیانگر یک مجموعه پله پشت سر هم در میان دو طبقه یا یک طبقه و پاگرد یا میان دو پاگرد است. در هر رشته پلکان باید حداقل سه و حداکثر شانزده پیشانی وجود داشته باشد، در غیر این صورت پلکان به ویژه برای کودکان و سالخوردگان خطرناک خواهد بود. ارتفاع و عرض تمامی پله های یک رشته پلکان و رشته پلکانها و پاگردهای میان طبقات باید یکسان باشد. تغییر در ارتفاع پله ها با بر هم زدن آهنگ حرکت به بالا و پایین سبب لغزش افراد و ایجاد خطر می شود. پهنای بدون مانع رشته پلکان از mm800 برای خانه ها تا mm1200 برای بیمارستانها متفاوت است.
پله ها:
پله های یک رشته پلکان را می توان به صورت یک مجموعه کف پلۀ افقی بدون پیشانی یا به صورت پله های مسدود ساخت. در حالت اول سطح عمودی میان دو کف پلۀ متوالی فضایی خاک و در حالت دوم مسدود است.
کف پله و پیشانی پله:
به سطح افقی پله، کف پله و به سطح عمودی آن پیشانی پله گفته می شود. در پله های مسدود کف پا و به سطح عمودی ان پیشانی پله گفته می شود.
در پله های مسدود کف پله معمولاً نسبت به پیشانی آن حالت پیش آمده دارد تا کف پله از سطح پهنتری برخوردار باشد.