اختلالات توجه ( بیش فعالی )
اختلالات توجه یا disorder deficit attention که آن را به طور مخفف با ADD می شناسند یکی از مشکلات رفتاری کودکان است که متأسفانه در سال های اخیر بر تعداد آن به طور چشم گیری افزوده شده است . اساس تشخیص اختلال توجه ( ADD ) وجود مجموعه ای از رفتارها است که با بی توجهی ، حواس پرتی و پرحرکتی خود را نشان می دهد . شدت این رفتارها در کودکان مبتلا به حدی است که توانایی آن ها را در کارکرد اجتماعی و تحصیلی به مخاطره می اندازد .
بی قراری و ناآرامی ( پرحرکتی ) شایع است و برای تشخیص این سندرم ضروری نیست . ناتوانی یادگیری هم معمولا با این اختلال همراه است . برخی از این کودکان ممکن است رفتار پرخاشگرانه یا تعارض جویانه هم نشان دهند . ADD معمولا برای معلمان آشکارا است . این بی توجهی ، به صورت عدم اتمام کار پس از شروع آن، نفهیمدن دستورات، و ارتکاب اشتباهات که علتشان بیش تر بی توجهی است
تا عدم درک موضوع ارائه شده، متجلی می شود. این کودکان معمولاً بدون تفکر عمل می کنند و به سرعت از فعالیتی به فعالیت دیگر روی می آورند و غالباً رفتار درست را درزمان نادرست نشان می دهند. مثلاً درکلاس بدون داشتن پاسخ درست با صدای بلند پاسخ می دهند. آن ها بیش تر اوقات با همسالان خود دچار مشکل می شوند.حواس پرتی به صورت واکنش به محرک های بینایی یا صوتی محیطی که دیگران می توانند آن را نادیده بگیرند تظاهر می کند. هرچند پرتحرکی قابل توجه ترین علامت و………