رضا شاه
بخشی از مقاله
رضا پهلوی (۲۴ اسفند ۱۲۵۶ آلاشت، مازندران – ۴ مرداد ۱۳۲۳ ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی) ملقب به رضا خان یا رضا شاه، شاه ایران (از ۱۳۰۴ تا ۱۳۲۰) و بنیانگذار دودمان پهلوی بود. سلطنت رضا شاه پایان فرمانروایی قاجاریان و آغاز دوران حکومت پهلوی بود که با انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ به پایان رسید.
رضا که کودکی یتیم بود دوران خردسالی را در فقر گذراند. از نوجوانی به نظام پیوست و مدارج ترقی را طی نمود. در کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹، نیروهای قزاق به فرماندهی رضاخان تهران را اشغال نمودند.
رضاخان ابتدا در مقام وزیر جنگ، بسیاری از ناآرامی‌ها و راهزنی‌ها را از بین برد. در سوم آبان ۱۳۰۲ رضاخان با فرمان احمدشاه قاجار به نخست‌وزیری منصوب شد و ابتدا تلاشی در جهت جمهوری‌خواهی نمود.
ولی در سال ۱۳۰۴ به پادشاهی رسید. وی سرانجام در سال ۱۳۲۰، پس از اشغال‌شدن ایران بر دست متفقین، تحت فشار بریتانیا مجبور به ترک سلطنت گردید و سه سال بعد در شهر ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی به مرگ طبیعی درگذشت.
فهرست
رضا شاه ۱
القاب ۳
آغاز زندگی و نوجوانی ۴
زادگاه رضاشاه در آلاشت ۴
در بریگاد قزاق ۵
کودتای سوم اسفند ۷
نخست‌وزیری و جمهوری خواهی ۹
رسیدن به پادشاهی ۱۰
سالهای اول سلطنت ۱۲
خودکامگی ۱۳
عملکرد رضا شاه ۱۵
شهریور ۱۳۲۰ و تبعید ۱۷
خانواده رضاشاه ۱۸
سیاست خارجی ۱۹
ماجراهای پس از مرگ ۱۹
مذهب ۲۰
دارایی و ثروت ۲۲
دانش و مطالعات ۲۴
زنان ۲۵
منابع ۲۷