مقاله بررسی طرح ریزی واحدهای صنعتی

مقاله بررسی طرح ریزی واحدهای صنعتی

بررسی طرح ریزی واحدهای صنعتی
فصـل اول چکیده مطالعات فنی، مالی و اقتصادی

جدول (۱-۱) جمع‎بندی مشخصات اصلی طرح تولید الکترود جوشکاری

طرح ریزی واحدهای صنعتی پیام نور

طرح ریزی واحدهای صنعتی گل محمدی

فصــل دوم کلیات معرفی محصول
کلیاتی در راستای شناسائی محصول و ارتباط منطقی آن با زنجیره تولید
۱-۲ تعریف، ویژگیها و مشخصات فنی محصول از نظر شکل ظاهری، طبقه‎بندی، فرمول، چگونگی بسته‎بندی اجزاء و قطعات متشکله، حد استاندارد ملی وجهانی

الکترود جوشکاری
ماده‎ای است که به مواد دیرگداز برای کمک به ذوب آن‎ها اضافه میشود. عمل ثانوی گدازآور، که علت اصلی کاربرد آن نیز هست، به عنوان عامل احیاءکننده جهت اکسیژن‎زدائی یا تجزیه ناخالصی‎ها و زدودن آن‎ها به صورت سرباره‎ها یا گازها است. گدازآور که در لحیم‎کاری‎ها برای زدودن اکسیدها از سطحی که باید لحیم شود نیز ممکن است به عنوان گدازآور تلقی گردند. سنگ گدازآور، اصطلاح عمومی سنگ آهک یا دولومیت است که در ذوب آ‌هن بکار برده می‎شود. حدود ۴۰۰ کیلوگرم سنگ آهک برای هر تن آهن خام تولیدی در کوره بلند به کار برده می‎شود. هرگاه کانه آهن بدون گدازآور قلیایی احیا شود. سیلیس و آلومین با اکسیدهای اهن به هم پیوسته تشکیل سیلیکات‎های مضاعف آهن و آلومین می‎دهند و افت سنگین آهن به وجود می‎آید. با اضافه کردن سنگ آهن، سیلیس و آلومین که میل ترکیبی شدید با آهک و منیزی دارند، تشکیل ترکیباتی را می‎دهند که محتوی آهن بسیار کمی هستند. این ترکیبات دوباره مذاب را تشکیل و روی سطح آهن مذاب شناور که به آسانی زدوده می‎شوند. گدازآور، گوگرد و فسفر را نیز از آهن می‎زداید. بعضی کارخانه‎های آهن محتوی مقدار کافی کربنات آهک برای تقریباً خودگداز شدن هستند. آهک، به عنوان گدازآور مؤثرتر از سنگ آهک ولی گرانتر است. کار کوره بلند در درجه اول تبدیل سنگ آهک به آهک است. سنگ آهک با حرارت دیدنی تا ‎C830 به آهک تجزیه می‎شود، که سپس در حرارت حدود ‎C1430، ذوب با تشکیل سرباره شروع می‎گردد. سنگ‎های آهکی که به عنوان گدازآور بکار برده می‎شوند،‌باید نسبتاً خالص باشند، که در غیر این صورت ترکیبات اضافی غیرمطلوبی تشکیل می‎شود. در مورد برنج، مفرغ، یا فلزات سفید نرم‌ (بابیت)، رزین‎ها را می‎توان بکار برد، و گدازآور پوششی ممکن است زغال چوب،‌ نمک طعام، یا بوراکس باشد. کریوالیت (یخ سنگ) گدازآور آلومینیوم و شیشه است.

آلیاژهای گدازآور
برای برنج‎ها و مفرغ‎ها عبارتند از:
فسفر، قلع، فسفر مس، یا سیلیسیم مس.
فلزات را در همان زمان اضافه کردن عناصر آلیاژی اکسیژن‎زدایی می‎کنند. برای قلع پوششی فولاد، روغن نخل به عنوان گدازآور بکار برده می‎شود، برای لحیم‎کاری معمولی، کلرور روی گدازآور متداول است. پیه، کلوفون، یا روغن زیتون را نیز در لحیم‎کاری می‎توان به کار برد. استامید، برای لحیم‎کاری فلزات رنگ شده بکار برده می‎شود. لحیم نرمی با هسته هیدرازین ساخته شده که فلزات را به خوبی خیس کرده، و بر اثر حرارت لحیم کاری بخار، و هیچ چیز از خود باقی نمی‎گذارد. برای لحیم‎های نقره، بوراکس گدازآور متداول است. برای لحیم‎کاری فولاد زنگ نزن، بوراکس با اسید بوریک مخلوط می‎شود یا خمیرهایی از کلرور روی و بوراکس ساخته می‎شود. برای لحیم‎های نقره، بوراکس گدازآور متداول است. برای لحیم‎کاری فولاد زنگ نزن، بوراکس با اسید بوریک مخلوط می‎شود یا خمیرهایی از کلرور روی و بوراکس ساخته می‎شود. بوراکس به عنوان گدازآور جوشکاری نیز ممکن است بکار برده شود گدازآور سفید، مخلوطی از نیترات و نیتریت سدیم و اکسیژن قوی است که در جوشکاری بکار برده می‎شود.

گدازآورهای جوشکاری
برای جوشکاری گرمای زیاد، معمولاً یک الکترود روکش و محتوی اکسیژن‎زدا و یک سرباره‎ساز هستند. فلوئورور لیتیم، ‎LIF، گدازآور قوی با گدازآوری لیتیم و فلوئور هر دو است و سرباره مایعی با نقطه ذوب کم به دست می‎دهد. اکسیژن‎زداها ممکن است فرومنگنز یا سیلیکد منگنز باشند.

سرباره‎سازه‎ها
عبارتند از:
دی اکسید تیتان، کربنات منیزیم، آسپست، یا سیلیس.
سیلیکات محلول، یک چسب است، در حالی که سلولز برای حفاظت قوی ممکن است بکار برده شود. یک نوع مفتول جوشکاری با یک گدازآور معدنی روکش و با آسپست پوشیده شده که گدازآور و آسپست سرباره را داده از جوش جدا می‎شود. مخلوطی از کربن و خاک رس برای پوشاندن روی فولاد مذاب، پس از ریختن در قالبهای شمش، بکار برده می‎شود. گرمازا بوده و به حفظ دوره طولانی‎تر مذاب کمک می‎کند، به طوری که مواد اکسیژن‎زدایی شده روی سطح مذاب بالا می‎آیند.

۱-۱-۲ تعریف محصول
الکترود جوشکالی معمولاً، به صورت میلگرد، سیم (الکترود)، یا گرد هستند که برای جوشکاری برقی یا گازی، یا برای تغییر سطوح، یا سخت‎گردانی سطوح بکار برده می‎شوند به صورت آلیاژهای جوشکاری با طولهای یکسره و قطرهای کم، می‎باشند. میل‎گردهای غیرآهنی که برای جوشکاری مفرغ‎ها به کار برده می‎شوند، معمولا میله‎های زر جوشکاری (میله‎های لحیم‎کاری سخت) نامیده می‎شوند. زیرا، هنگام کاربرد آن‎ها، فلز مورد جوشکاری ذوب نمی‎شود.
الکترودهای جوشکاری ممکن است فلزات استاندارد یا آلیاژهای خاص باشند که با مواد گدازآور روکش شده یا اینکه روکش نشده‎اند (لخت هستند) و معمولاً به قطرهای ۳۸/۲ الی ۳/۶ میلیمتر هستند. ترکیب الکترودهای جوشکاری از مشخصات انجمن جوشکاری تبعیت می‎کنند. کربن قالبی، به ابعاد ۳ الی ۲۵ میلیمتر، نیز برای جوشکاری برقی بکار برده می‎شود.
میله‎های فولادی کم کربن، برای جوشکاری چدن و فولاد، محتوی کمتر از ۱۸% کربن هستند. میله‎های پرکن رسوبی سخت تولید می‎کنند که به قالبکاری نیاز دارد. ولی برای تولید پرکننده‎ای سخت نیز به کار برده می‎شود. میله‎های پر کربن، با ۸۵/۰ الی ۱۰/۱ درصد کربن، رسوبهایی با سختی اولیه ۵۷۵ بر نیل بدست می‎دهند. در حالیکه سختی رسوبهای میله پرمنگنز، کمتر از ۲۰۰ بر نیل بوده ولی با کار سختی بیش از ۵۰۰ بر نیل سخت می‎گردد. برای جوشکاری خودکار با تولید زیاد، سیم فولاد کربنی ممکن است روکش نازک از مس، به جهت تسهیل در کار و جلوگیری از پاشیدگی، داشته باشد. الکترودهای فولاد زنگ نزن، با ترکیبات مختلف دادوستد می‎شوند که ممکن است حاوی فولاد زنگ نزن با روکشی با تیتان یا آهک و یا عناصر دیگری نظیر مولیبدن، کربور تنگستن و کلیه آلیاژهای این خانواده باشند.
درجاتی که از الکترودهای فولادی پرمنگنز، سختی به میزان ۵۰۰ الی ۷۰۰ بر نیل اضافه می‎کنند و نوعی از آن الکترودی از فولاد تندبر، برای روکش ابزارهای تراشکاری چرخ‎دنده مارپیچی است، رسوب جوشکاری دارای ترکیب ۳۰ درصد گرم، ۸ درصد کبالت، ۸ درصد مولیبدن، ۰۵/۰ درصد بور و ۰۲/۰ درصد کربن است. انواع دیگری از الکترودهای سخت روکشی، دارای درون داشت غیرآهنی هستند. نوع دیگر این الکترودها، فولادهای کم آلیاژهای کرم، مولیبدن، برای جوشکاری فولادهای آلیاژی بدون پیش گرم کردن هستند. گروهی از آلیاژها، به ویژه با مس یا نقره و الکترودهایی برای خال جوش هستند. نه الکترودهای جوشکاری. الکترودهای تنگستنی، ممکن است تنگستن خالص، تنگستن توریادار، یا تنگستن زیرکونیم باشند. دو تای آخری برای جریان برق مستقیم هستند. تنگستن توریادار، ثبات قوسی زیادی دارد و توریا قابلیت ماشین‎کاری تنگستن را نیز افزایش می‎دهد.
زیر کونیم تنگستن بین الکترود توپر و فلز مذاب، به جهت اضافه همگنی در جوش، چسبندگی ایجاد می‎کند. ترمیت، مخلوطی از گرد آلومینیوم و اکسید آهن است که برای جوشکاری مقاطع بزرگ آهن یا فولاد یا برای پر کردن حفره‎های بزرگ به کار برده می‎شود. فرایند شامل سوختن آلومینیوم و فعل و انفعال با اکسید و آزاد کردن آهن به صورت آهن مذاب است. برای آتش زدن آلومینیوم و فعل و انفعال، حرارتی حدود ‎C1540 مورد لزوم است و این امر به کمک مشعل گازی با آتش زدن گرما صورت می‎گیرد. و درجه حرارت گرمازای آن حدود ‎C2540 است. ترمیت چدن که برای جوشکاری چدن بکار برده می‎شود، ترمیتی به اضافه حدود ‎c درصد فروسیلیسم و ۲۰ درصد فولاد ضایعات سبرکاری‎ها است. ترمیت قرمز، با اکسید قرمز و ترمیت سیاه با اکسید سیاه ساخته می‎شود. ترمیت ریل راه‎آهن، ترمیتی با اضافات نیکل، منگنز و فولاد است.

نوعی الکترودهای سخت روکشی عبارتند از:
آلیاژهای بر مبنای کبالت
که سختی خود را در حرارت سرخ حفظ و بسیار مقاوم خوردگی هستند. انواع آن دارای استحکام‎های کششی تا حد ۵/۷۳ کیلوگرم بر میلیمتر مربع و سختی آن تا حد ۵۲ راکول ‎x هستند. نوعی الکترود جوشکاری که برای فولادهای زنگ نزن برای اندوه‎ها ساخته شده است. محتوی ۷۰ درصد نیکل، ۱۶ درصد کرم، ۸ درصد آهن، ۲ درصد منگنز، ۳ درصد تیتیان، و کمتر از ۰۷/۰ درصد کربن است. جوش تابکاری شده آن، دارای استحکام کششی ۵۶ کیلوگرم به میلیمتر مربع با درازش ۱۲ درصد است. الکترود جوشکاری نیکلی، که برای چدن‎ها زیاد به کار برده می‎شود و عملیات زر جوشکاری است و فلز بنیان ذوب نمی‎شود. محتوی ۵/۴۶ درصد مس و ۳۸/۴۳ درصد روی، ۱۰ درصد نیکل، ۱% سیلیسیم و ۲% فسفر است.
رسول حاصله به رنگ آهن است. گرد جوشکاری آلیاژ نیکل، برای جوشکاری چدن و پر کردن کک‎های ریختگی‎ها چدنی به کاربرد مشعل، دارای ۳/۲ درصد سیلیسیم ۲۵/۱ درصد بور، ۱% کربن، کمتر از ۵/۱ درصد آهن و بقیه نیکل با نقطه ذوب ‎C1065 است. الکترودهای جوشکاری در ساختمانهای بزرگ که عملیات حرارتی جوشکاری امکان ندارد، باید دارای ترکیباتی متعادل بدون عناصری که ترکیبات شکننده تشکیل می‎دهند، باشند.

۲-۱-۲ مشخصات و اجزاء سازنده محصول
علیرغم اختراع و پیشرفت و روشهای مختلف در جوشکاری خودکار، هنوز جوش الکتریکی به کمک دست به طور وسیعی به کار برده می‎شود. الکترودهای جوشکاری از دو بخش فلز اصلی (رسوب داده شده) و پوشش تشکیل می‎شوند. اگر ترکیبات فلز اصلی الکترودها را فولاد معمولی تشکیل می‎دهند اکثر ترکیبات فلز اصلی الکترودها را فولاد معمولی تشکیل می‎دهد و فقط تفاوت عمده در ترکیبات پوشش آنها می‎باشد. قطر الکترودهای فولادی معمولی که بیشتر مورد استفاده قرار می‎گیرند، ۱:۸، ۵:۳۲، ۳:۱۶، ۷:۳۲، ۱:۴، ۱۶:۵، ۳:۸، اینچ می‎باشد.
طول معمولی الکترودها ۳ اینچ است ولی الکترودهایی با طول ۱۸ اینچ نیز موجود است. البته بسته به عملیات و فلز مورد نظر جهت جوشکاری فلز اصلی الکترود از فلزات و آلیاژهای دیگری نیز تهیه می‎گردد که آنها به شرح زیر می‎باشد:

۱- آلیاژهای ناخالص فولاد.
۲- فولاد کروم‎دار.
۳- فولاد منگنز‎دار.
۴- فولاد نیکلی.
۵- آلیاژ فولادی منگنز و نیکل.
۶- آلیاژ فولادی نیکل و وانادیوم.
۷- آلیاژ آلومینیوم و مس.
۸- آلومینیوم.
۹- آلیاژ سرب و منگنز.
۱۰- آلیاژ فسفر و برنز.

پوشش الکترود باید دارای چندین نقش و وظیفه مهم باشد آنها عبارتند از:
الف ‎- پایدارکننده قوس باشد.
ب- کنترل واکنش گازی
در هنگام جوشکاری و عملکرد قوس الکتریکی پوشش الکترود سوخته و از خود گاز ئیدروژن‎(H) با منواکسید کربن ‎(co) متصاعد می‎کند. گازهای مذکور اطراف قوس الکتریکی را احاطه کرده و از نفوذ اکسیژن و ازت هوا به منطقه مذاب فلز قطعه کار جلوگیری می‎نماید. ضمناً پوشش نیز دارای مواد مضر نظیر گوگرد و فسفر نباشد.

ج – کنترل واکنش‎های سرباره ‎- مذاب
پوششهای الکترودها باید دارای آنچنان ترکیبات شیمیایی باشد که علاوه بر کاهش نفوذ هوا به منطقه مذاب حرکت مواد مذاب را تنظیم کرده و ضمناً‌ ناخالصی‎های موجود را به سطح جوش برساند.

د – ایجاد شکل و جوش مناسب
سربار تولیدی در اثر قوس الکتریکی دارای آنچنان خواص فیزیکی نظیر ویسکوزیته و کشش سطحی باشد که شکل مناسب را برای گروه جوش بوجود آورد و این شکل باید به نحوی باشد که از سرد شدن فلز جوش با سرعت زیادی جلوگیری می‎گردد.
خصوصیات یک الکترود مناسب منوط به ترکیبات شیمیایی روکش و خواص فلز اصلی می‎باشد. خوبی و بدی الکترودها معمولاً از روی رسوب، قدرت نفوذ راحتی کاربرد، خواص مکانیکی جوش و هزینه واحد حجم با وزن رسوب دارد که توسط جوشکار قضاوت می‎گردد.
در مجموع پوشش الکترودها از عناصر و ترکیباتی مانند: فلدسپات، میکا، سلولز، دولومیت، سیلیکات، پتاسیم، خاک‎رس، اکسید آهن، پودر آهن، فرومنگنز، و فروسیلیس تشکیل شده است که میزان درصد و نوع هر کدام از الکترودها خواص متفاوتی را به الکترود می‎دهد جداول زیر مواد و اثر هر کدام از موارد فوق در روکشهای الکترودهای مختلف را نشان می‎دهد:

طرح ریزی واحدهای صنعتی

دانلود پروژه طرح ریزی واحدهای صنعتی

۳-۱-۲ پوشش الکترودها از نظر کلی به دو گروه اصلی تقسیم می‎شود:
۱- پوششهای پایدارکننده یا پوششهای نازک
۲- پوششهای کیفی یا پوششهای ضخیم

پوششهای پایدارکننده
عناصری که این پوشش‎ها را تشکیل می‎دهند قوس الکتریکی را یونیزه نموده و جوشکاری با جریان متناوب را آسانتر می‎نمایند. بهترین و مهم‎ترین عنصر برای این کار پتاسیم می‎باشد که در سنگهای مصنوعی طبیعی «گرافیت فلدسپات» و به صورت شیمیایی، کرومات پتاسیم و بی‎کرومات پتاسیم، پتاس و شوره یافت می‎شود.
به دلیل نازک بودن این پوشش‎ها امکان نفوذ اکسیژن و ازت هوا به ناحیه مذاب جوش همیشه وجود داشته و باعث ترد شدن نسبی جوش می‎گردد لذا استفاده آنها در جوشکاری غیرحساس بلامانع خواهد بود.

پوششهای کیفی
این پوشش‎ها تشکیل گاز و سرباره برای محافظت فلز از نفوذ اکسیژن و ازت هوا داده و نیز آلیاژهای مناسب را در ناحیه مذاب ایجاد می‎کنند و در نتیجه استفاده از این نوع الکترودها، خواص میکانیکی پیوند جوش معمولاً بالاتر از خواص فلز مبنا می‎گردد. این پوشش‎ها دارای خواص زیراند:
الف ‎- هنگام ذوب سرباره، گازهای محافظ تولید می‎کنند.
ب – قوس الکتریکی پایدار و پیوسته می‎گردد.
ج – سرباره و تفاله جوش دارای خاصیت احیاء کنندگی می‎باشند.
د – تفاله جوش دارای خاصیت انقباضی بیشتری نسبت به فلز مبنا بوده و نتیجتاً براحتی از روی گرده جوش کنده می‎شود.
ه‍ – در جوشکاری‎های عمومی و بالای سر تفاله به سرعت منجمد می‎شود و در نتیجه از ریزش فلزات مذاب جلوگیری می‎نماید.

۴-۱-۲ تقسیم‎بندی مواد تشکیل دهنده پوشش الکترودها
۱- مواد سرباره ساز
اینگونه مواد از نوع مصرفی بوده و متصل بر اکسیدهای فلزی به صورت سنگ معدن می‎باشند، سنگ تیتان یا سنگ تیتانیوم تغلیظ شده سنگ معدنی منگنز پیرولوزیت فلدسپات، فلوریت، گچ، خاک، چینی یا کائولن، کوارتز، گرافیت و سنگ مرمر.
سنگ معدنی تیتانیوم و منگنز سرعت انجماد سرباره را زیاد نموده و در نتیجه در جوشکاریهای بالاسر و عمودی از اهمیت خاص برخوردارند فلدسپات پایداری قوس را بهتر نموده و سیلانیت آنرا افزایش می‎دهد. فلوریت سختی و درجه حرارت نقاله جوش را کاهش می‎دهد.

۲- مواد تشکیل دهنده گاز
این مواد به منظور ایجاد گازهای محافظ برای جلوگیری از نفوذ اکسیژن و ازت هوا به داخل ناحیه مذاب به کار می‎روند که مهم‎ترین آنها عبارتند از: خاک اره و کتان، سلولز، زغال چوب و آرد.

۳- مواد احیاکننده
این مواد اکسید آهن تولید شده را احیا نموده و تبدیل به آهن خالص می‎نمایند که عبارتند از: فرومنگنز، فروسیلیسم، فروکرومیم، فروتیتانیم، مولیبدینیم و آلومینیوم.

۴- مواد آلیاژدهنده
این مواد عناصر مورد نیاز ناحیه مذاب را به منظور تشکیل یک آلیاژ کامل و مرغوب تأمین می‎نماید و عبارتند از: فرومنگنز، فروسیلیسم، فروکروم، فروتیتان و گاهی اوقات اکسیدهای فلزی نظیر اکسید مس، اکسید کرم، اکسید نیکل و غیره در اغلب موارد ماده تشکیل دهنده اصلی آلیاژ، فرومنگنز است که خاصیت احیاکنندگی نیز دارد.
سنگ منگنز نیز به عنوان ماده آلیاژدهنده و افزایش منگنز موجود در فولاد در پوشش الکترودها بکار برده می‎شود.

۵- مواد چسبنده
این مواد باعث خمیری و چسبنده شدن ترکیبات پوشش و چسبیدن مطمئن آنها روی فلز الکترود می‎گردند بدین منظور اولاً از شیشه مایع و یا نشاسته و گاهی از چسب استفاده می‎کنند.

۵-۱-۲ تقسیم‎بندی انواع الکترودها براساس موارد استعمالشان
الکترودهای اسیدی یا گرم
الکترودهایی هستند که موارد استعمالشان در درزهای بسته مانند اتصالات به پری می‎باشند یا اینکه از جمله الکترودهای مرغوب به شمار می‎آیند لکن اکثر جوشکاران از کار کردن با این نوع الکترودها امتناع می‎ورزند زیرا شکل ظاهری جوش یکنواخت نبوده و در موقع کار جرقه‎هایی به اطراف پراکنده می‎کند علت اینکه نمی‎توان از آن‎ها در درزهای باز استفاده نمود اولاً نسبت به الکترودهای هم قطرخود احتیاج به شدت جریان زیادی داشته ثانیاً قطرات مذاب آنها ریز هستند و ریز بودن قطرات مذاب باعث سوزاندن لبه‎های قطعه کار می‎گردد. سرباره حاصل از جوشکاری این الکترودها خاصیت اسیدی دارند. مقاومت کششی جوش حاصل از این الکترودها کمتر از الکترودهای روتایل بوده اما افزایش طول و استحکام ضربه‎ای آنها بیشتر است.

الکترودهای آهکی یا سرد
این نوع الکترودها با اینکه محاسن زیادی از نظر جوشکاری دارند چنانچه به طور صحیح به کار برده نشوند گرده جوش معایب زیادی پیدا کرده، از جمله تمامی آنها متخلخل و در انتهای آن حفره بزرگی ایجاد می‎گردد. با توجه به نفوذ خیلی خوب آنها بیشتر در پاسهای اول جوشکاری مورد استفاده قرار می‎گیرند. در جوشکاری به حالت عمودی سرعت جوش آنها بیشتر از سایر الکترودهاست فلز جوش حاصل از این الکترودها ئیدروژن کمتری داشته و معمولاً در درجات حرارت پائین از استحکام خوبی برخوردار است. در مقایسه با سایر الکترودها احتمال ترک خوردن گرم یا سرد الکترودهای آهکی کمتر است. از این نظر در جوشکاری فولادهای ساختمانی پرمنگنز، مخازن تحت فشار و امثال آنها نسبت به سایر الکترودها ارجحیت دارند.

الکترودهای بی اکسید تیتانیم یا روتایل
این نوع الکترودها که مقدار قابل توجهی بی‎اکسید تیتانیوم در ترکیبات پوششی خود دارند، الکترودهایی هستند که شروع جوش و مصرف آسانی داشته و برای حالت‎های مختلف جوشکاری بسیار مناسب است.
گرده جوش این الکترودها دارای خاتمه ظریف بوده و افت فلز از نظر پاشیدگی بسیار کم می‎باشد. نفوذ این الکترودها متوسط و قوس الکتریکی آنها بسیار آرام است. برخی از این الکترودها برای جوشکاری عمودی از بالا به پایین به کار برده می‎شوند.

الکترودهای سلولزی
این نوع الکترودها دارای نفوذ بسیار زیاد بوده و برای جوشکاری حالات مختلف مناسب می‎باشند سرباره آنها نازک بوده و براحتی از روی گرده جوش کنده می‎شوند. جوش حاصل از این نوع الکترودها دارای خواص مکانیکی خوبی بوده از نظر رادیوگرافی نتیجه بسیار خوبی دارند. ماده اصلی تشکیل دهنده پوشش آنها سلولز است که موقع جوشکاری تولید گاز محافظ می‎کند. این الکترودها دارای دود زیادی بوده و سطح جوش را معمولاً ناهموار و خشن می‎سازند.

الکترودهای اکسیدی
پوشش این نوع الکترودها بیشتر از اکسید آهن و اکسید منگنز تشکیل می‎شود تفاله جوش براحتی از روی گرده جوش کنده می‎شود. این الکترودها بیشتر برای اتصالات گوشه‎ای و درزهای بسته مورد مصرف، دارند این الکترودها در جاهائی که ظاهر جوش بر کیفیت آن ارجحیت دارند مورد استفاده قرار می‎گیرند.

الکترودهای مرکب
علاوه بر پوشش مذکور، از مخلوط کردن مواد مختلف نیز پوشش‎های مرکبی با خواص گوناگون حاصل می‎گردد. مانند پوشش‎های اسیدی، روتایلی یا روتایلی قلیائی که برای فولادهای با مقاومت زیاد مناسب‎ترین الکترودها می‎باشند.

فهرست مطالب
فصل اول ‎- چکیده مطالعات فنی، مالی و اقتصادی
فصل دوم ‎- کلیات معرفی محصول
کلیاتی در راستای شناسائی محصول و ‎…
مقدمه
۱-۲ تعریف، ویژگیها و مشخصات فنی محصول
۲-۲ چگونگی و میزان بکارگیری به عنوان کالای نهایی یا واسطه‎ای
۳-۲ ارائه دیدگاه‎های کلی در مورد قیمت و امکان فروش و چگونگی ‎…
فصل سوم ‎- مطالعات فنی
بررسی و برآوردهای فنی
۱-۳ ارزیابی روشهای مختلف تولید و انتخاب روش بهتر
۲-۳ تشریح فرایند تولید
۳-۳ بررسی مناطق، مراحل و شیوه‎های کنترل کیفیت
۴-۳ تعیین و محاسبه ظرفیت تولید و شرایط عملکرد واحد
۵-۳ ذکر نام اصلی و تجاری همراه با مشخصات فنی، منابع تأمین و نقش هر یک از مواد اولیه در تولید محصول
۶-۳ بررسی و تحقیق در مورد ماشین‎آلات و تجهیزات خط تولید با ذکر ویژگی‎های ظاهری و ‎…
عنوان صفحه
۷-۳ تعیین مشخصات ضروری مورد نیاز و تأسیسات عمومی که شامل ‎…
۸-۳ تجزیه و تحلیل و محاسبه تعداد نیروی انسانی
۹-۳ محاسبه کلیه سطح زیربنای لازم برای سالن تولید، انبارها و ‎…
۱۰-۳ برنامه زمانبندی اجرای طرح
فصل چهارم ‎- بررسی‎های مالی و اقتصادی
مقدمه
۱-۴ برنامه تولید سالیانه
۱-۱-۴ برنامه تولید سالیانه
۲-۱-۴ مقدار و ارزش مواد اولیه مصرفی
۳-۱-۴ هزینه‎های تأمین انواع انرژی مورد نیاز
۴-۱-۴ هزینه خدمات نیروی انسانی
۵-۱-۴ جمع‎بندی اجزاء و برآورد سرمایه در گردش
۲-۴ اطلاعات مربوط به سرمایه ثابت و برآورد آن
۱-۲-۴ هزینه ماشین‎آلات و تجهیزات خط تولید
۲-۲-۴ هزینه تجهیزات و تأسیسات عمومی
۳-۲-۴ هزینه وسائط نقلیه عمومی و وسایل حمل و نقل
۴-۲-۴ هزینه وسائط نقلیه عمومی و وسایل حمل و نقل
عنوان صفحه
۵-۲-۴ هزینه لوازم و اثاثیه اداری
۶-۲-۴ هزینه‎های قبل از بهره‎برداری
۷-۲-۴ جمع‎بندی اجزاء و برآورد سرمایه ثابت
۳-۴ کل سرمایه‎گذاری
۴-۴ هزینه‎های تولید
۱-۴-۴ هزینه‎های ثابت
۲-۴- هزینه‎های متغیر
۱-۴-۴ هزینه‎های ثابت
۲-۴-۴ هزینه‎های متغیر
۵-۴ قیمت تمام شده محصول
۶-۴ صورتهای مالی و شاخصهای اقتصادی طرح
۷-۴ ارزیابی مالی و اقتصادی طرح
ضمیمه (۱) ‎- محاسبات مالی و اقتصادی

این فایل با کیفیت عالی آماده خرید اینترنتی میباشد. بلافاصله پس از خرید، دکمه دانلود ظاهر خواهد شد. فایل به ایمیل شما نیز ارسال خواهد گردید.

تعداد صفحات: 100

فرمت فایل: WORD