پرسشنامه استاندارد شاخص بی ثباتی ازدواج

پرسشنامه شاخص بی ثباتی ازدواج در سال 1987 توسط جان ان. ادواردز، دیوید آر. جانسون، و آلن بوث تهیه و تنظیم شده است. این شاخص یک ابزار 14 سوالی است که برای اندازه گیری عدم ثبات ازدواج زناشویی تدوین شده است.

این آزمون برای اولین بار در سال 1989 برای 2034 زن و مرد متاهل زیر 55 سال . و همچنین برای زن و مرد متاهل 1578 در سال 1983 به کار گرفته شد. مفهوم بی ثباتی ازدواج به عنوان گرایش زوج به طلاق اشاره دارد که شامل دو حالت است.

حالتی شناختی .
حالت رفتاری .

در واقع بی ثباتی ازدواج زمانی مطرح است که یک عضو از زوج یا هردو عضو زوج درباره طلاق یا جدایی می اندیشند. و یا اعمالی را انجام می دهند که به پایان رساندن ازدواج گرایش دارد.

شاخص بی ثباتی ازدواج برای اندازه گیری عدم ثبات زناشویی و خصوصاً مستعد طلاق بودن تدوین شده است. این ابزارمتکی به این نظر است. که برای ارزیابی بی ثباتی و خطر بالقوۀ طلاق زن و شوهر باید هم شناخت و هم رفتار به حساب آورده شود.

این مقیاس را محاسبه گر می تواند به سهولت اجرا نموده و ظرف چند دقیقه نمره گذاری کند. « شاخص بی ثباتی ازدواج» به عنوان یک ابزار خوش آتیه مشاوره می تواند به مشاور کمک نماید. تا او بتواند با دقت بیشتری نتایج قابل پیش بینی رابطۀ زناشویی را تعیین کند. این مقیاس در دو قسمت آورده شده است. قسمت اول در کنار سنجش چند عامل دیگر ریسک ازدواج که در قسمت دوم آمده،. می تواند دقت پیش بینی مشاور را افزایش دهد.

روایی و پایایی پرسشنامه

قابلیت اعتماد یا پایایی یک ابزار عبارت است از درجه ثبات آن در اندازه گیری هر آنچه اندازه میگیرد. یعنی اینکه ابزار اندازه گیری در شرایط یکسان تا چه اندازه نتایج یکسانی به دست میدهد.

روایی و پایایی این پرسشنامه در پژوهش یاری پور (۱۳۷۹) به دست آمده است.