کاخ عالی قاپو یا همان عمارت عالی قاپو که در عهد صفویه به نام های دولتخانه مبارکه نقش جهان و قصر دولتخانه نیز خوانده می شد، در ضلع غربی میدان امام اصفهان و روبروی مسجد شیخ لطف الله واقع شده است.
این بنا بین سال های ۹۷۱ تا ۹۷۷ خورشیدی، بعد از انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان توسط شاه عباس اول، در اواخر قرن دهم هجری شمسی، به عنوان مقر و دولتخانه حکومتی سلاطین صفوی ساخته شد.
کاخ عالی قاپو، نمونه منحصر به فردی از معماری کاخ های عهد صفوی است که شاه صفوی، سفیران و شخصیت های عالیقدر را در این کاخ به حضور می پذیرفت. این عمارت طی ۵ مرحله معماری و در زمان جانشینان شاه عباس، به خصوص شاه عباس دوم و شاه سلیمان، بین ۷۰ تا ۱۰۰ سال ادامه و تکمیل یافت. حتی به دلیل وجود کتیبه ای به خط نستعلیق در زمان شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه صفوی، تزئینات طبقه سوم اضافه یا مرمت شده است.
عالی قاپـو مرکب از دو کلمه «عالی» و «قاپو» است که با هم به معنای «سردر بلند» یا «درگاه بلند» هستند. از این سر در بلند که تماماً با سنگ سماق ساخته شده به قصر وارد می شویم و به وسیله پلکانی که در دو طرف تعبیه شده اند به طبقات فوقانی می رسیم.
عالی قاپو دارای ۶ طبقه و بلندای ۴۸ متر است که طبقات به وسیله سه راه پله، به هم راه دارند. دو تالار در طبقه همکف وجود دارد که مربوط به امور اداری و دیوانی عهد صفوی بوده که صدرخانه یا کشیک خانه نامیده می شدند.
ایوان بزرگی که ۱۸ ستون رفیع، آن را نگه داشته، در طبقه سوم قرار دارد. در گذشته تمام ستون ها مزین به آینه کاری بودند و سقف آن مملو از تزیینات چوبی و نقاشی هایی زیبا بوده است. تالار بزرگ با اتاق ها و طاق های بسیار زیبایی که دیوارهای آن با نقاشی تزیین شده، در پشت این ایوان قرار دارد. از ایوان کوچکی که پشت این تالار می باشد، گنبد زیبا و ساده توحید خانه نمایان است. صوفیان و درویش ها، شب های جمعه در دوره صفوی در این مکان گرد هم می آمدند. همچین سران دولتی از این طبقه نظاره گر مسابقات چوگان بودند. طبقات بعدی نیز شامل یک سالن بزرگ در وسط و چندین اتاق کوچک در اطراف هستند. با آنکه بعد از دوره صفویه به تزیینات آن لطمات جبران ناپذیری وارد شده است، با وجود این، هنوز شاهکارهایی از گچبری ها و نقاشی های عهد صفویه را در بردارد و تماشاکنندگان را به تحسین و تمجید وا می دارد.
آنچه عالی قاپو را در میان آثار با شکوه و بسیار نفیس قرار داده است، علاوه بر مینیاتورهای اثر هنرمند مشهور عصر صفوی، رضا عباسی، گچبری های آخرین طبقه است، که تالار آن به اتاق موسیقی یا اتاق صوت نیز معروف است. در این قسمت از کاخ، تصویر انواع جام و صراحی در دیوار تعبیه شده است. ساختن و پرداختن این اشکال به غیر از نمایش زیبائی و خلاقیت و ابتکار هنرمندان گچکار، برای این بوده است که انعکاسات حاصله از نغمه های نوازندگان و اساتید موسیقی، به وسیله این اشکال مجوف گرفته شود و صداها، طبیعی و بدون انعکاس به گوش برسند.
یکی از جذاب ترین قسمتهای سفر به اصفهان، بدون شک بازدید از این کاخ با شکوه است. عالى قاپو بزرگترین کاخى است که ممکن است در یک پایتخت وجود داشته باشد. پس می‌توان گفت که این کاخ در زمان صفویه از بهترین کاخ‌های دنیا محسوب می شده است و آنچه لازمه یک کاخ سلطنتى بوده، در آن وجود داشته است.