مقاله نظام اقتصادی مالزی

مقاله نظام اقتصادی مالزی

نظام اقتصادی مالزی

تاریخچه
دولت و سیاست
مالزی یک کشور منتخب سلطنتی با حکومت پادشاهی مشروطه است. این کشور ظاهرا از سوی یک حاکم عالی یا (Yang di-Pertuan Agong) که معمولا از آن به عنوان شاه مالزی یاد می شود، اداره می گردد. او برای یک دوره پنجساله در میان نه سلطان موروثی ایالات مالایایی انتخاب می شود؛ چهار ایالت دیگر، اسما دارای فرماندارانی هستند که درامر این انتخاب شرکت نمی کنند.

این امر موجب می شود که مالزی یک کشور دارای سلطنت محسوب شود.
نظام حکومتی در مالزی نسبتا” الگوبرداری از نظام پارلمانی سیستم وست مینیستر ، یا به عبارتی میراث حکومت استعمار بریتانیا است. اما در عمل، بیشتر قدرت در شاخه اجرائی دولت متمرکز می شود تا بخش مقننه آن، و قوه قضائیه در اثر حملات مداوم دولت در دوره مهاتیر تضعیف شده است. از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۵۷، مالزی توسط یک ائتلاف چند نژادی تحت عنوان ناسیونال باریسان (قبلا” یک اتحاد بوده) اداره شده است.

مالزی و تجربه اقتصاد اسلامی

مجلس مالزی شامل یک مجلس نمایندگان (Dewan Rakyat) (یعنی “خانه ملت”) و یک مجلس سنا یا (Dewan Negara) (یعنی خانه کشور) می باشد. مجلس ۲۱۹ عضوی نمایندگان از طریق هیئتهای تک عضوی موکلانی انتخاب می شوند که اعضای آن برای حداکثر یک دوره ۵ساله برگزیده شده اند. قدرت قانونگذاری بین قانونگذاران فدرال و ایالتی تقسیم می شود.

تمام ۷۰ سناتور آن برای مدت ۳ سال متصدی امور وکالت خود هستند؛که ۲۶نفر از آنهلا از سوی مجامع ایالتی، ۲ نفر به نمایندگی از منطقه فدرال کوآلالامپور، یعنی ۱نفر از حوزه های فدرال لابوان و پوتراجایا، و ۴۰نفر باقی نیز توسط شاه منصوب می گردند. انتخابات پارلمانی مالزی دست کم یکبار در هر۵ سال برگذار می شود، که آخرین انتخابات عمومی آن در مارس ۲۰۰۴ برگذار شده است. سن رای دهندگان باید از ۲۱ به بالا باشد تا بتوانند برای اعضای مجلس نمایندگان و نیز بیشتر ایالات و نیز مجمع قضائی ایالتی رای بدهند. رای دادن اجباری نیست.

الگوهای توسعه در مالزی

قدرت اجرایی در اختیار کابینه مالزی (هیئت دولت) به ریاست نخست وزیر است؛ و قانون اساسی مالزی تاکید می کند که نخست وزیر باید عضو مجلس پایین دستی، پارلمان مالزی باشد که بنابر نظر حاکم عالی می تواند به گروه اکثریت در مجلس دستور دهد. کابینه از میان اعضای دو مجلس انتخاب می گردد و مسئول اداره آن مرجع نیز می باشد.

دولتهای ایالتی تحت ریاست وزرای عالی (Menteri Besar در ایالات مالایایی یا Ketua Menteri در ایالاتی که حاکمان موروثی ندارند) از طریق مجامع ایالتی (Dewan Undangan Negeri) و با صلاحدید سلاطین و فرمانداران آنها برگزیده می شوند.

اقتصاد

حمل و نقل و ارتباطات

مالزی جاده های بزرگی دارد که تمامی شهرها و نقاط اصلی را در ساحل غربی شبه جزیره مالزی به هم متصل می کند. طول کل شبکه بزرگراهی مالزی| سیستم آزاد راهی مالزی بالغ بر ۱۱۹۲کیلومتر (۷۴۰مایل) است. این شبکه تمامی شهرها و مراکز اصلی همچون دره کلانگ، جوهور باهرو و پنانگ را به دیگر نقاط ارتباط می دهد. بزرگراه اصلی ، بزرگراه شمال- جنوب به ترتیب از نقاط شمالی و جنوبی بوکیت کایوهیتام و جوهورباهرو در شبه جزیره مالزی امتداد می یابد. این بزرگراه بخشی از شبکه بزرگراهی آسیا است که تایلند و سنگاپور را نیز به هم متصل می نماید.

جاده های شرق مالزی و ساحل شرقی شبه جزیره مالزی هنوز بالنسبه توسعه نیافته هستند. آنها از جاده های پرپیچ و خم در نواحی کوهستانی تشکیل شده اند و تعدادی از آنها هنوز آسفالت نشده و شنی هستند. این موجب استفاده دائمی از رودخانه ها به عنوان روش اصلی ترابری برای ساکنان داخلی می شود.

سرویس قطار در غرب مالزی از طریق خط آهن مالایایی Keretapi Tanah Melayu انجام می گیرد و خطوط گسترده ای دارد که تمام نواحی و شهرهای این شبه جزیره و از جمله سنگاپور، را به یکدیگر ارتباط می دهد. خط آهن کوتاهی در ساباه وجود دارد که راه آهن بورنئوی شمالی آن را به منظور حمل و نقل عمدتا” کرایه ای اداراه می کند.

نظام اقتصادی و اقتصاد جهانی مالزی

بنادر دریایی Tanjong Kidurong]], Kota Kinabalu, Kuching, Kuantan, Pasir Gudang, Tanjung Pelepas, Penang, Port Klang, Sandakan و Tawau وجود دارند.

همنین فرودگاه هایی در رده جهانی وجود دارند همچون فرودگاه بین المللی کوآلالامپور در سپانگ، فرودگاه بین المللی بایان لپاز در پنانگ و فرودگاه بین المللی کوچینگ و فرودگاه بین المللی لنگکاوی که حرکت به سوی مقاصد بین المللی و داخلی و نیز مسیرهای هوایی کوتاه داخلی در نواحی روستایی ساباه و ساراواک در آن انجام می گیرد. مالزی موطن کم هزینه ترین سیستم حمل بار، خطوط هوائی آسیا در منطقه است. فرودگاه کوآلالامپور است به عنوان یک مرکز پروازی نواحی آسیای جنوب شرق و چین را نیز تحت پوشش قرار می دهد.

خدمات مخابراتی درون شهری عمدتا” از طریق پست رادیوئی مایکرو ویو برای شبه جزیره مالزی فراهم می شود. مخابرات بین المللی به وسیله کابلهای زیر دریایی و ماهواره انجام می گیرد. یکی از بزرگترین و مهمترین شرکتهای مخابراتی در مالزی، تلکام مالژیا برهاد (TM) است که تولیدات و خدماتی را برای خطوط ثابت ، و موبایل و نیز خدمات دسترسی شماره گیری و پهنای باند اینترنتی را ارائه می نماید. این شرکت تقریبا” دارای خدمات انحصاری خطوط ثابت تلفنی در کشور می باشد.

نگاهی به مدل توسعه اقتصادی مالزی

در دسامب ر۲۰۰۴ لیم کینگ یایک وزیر انرژی، آب و مخابرات گزارش داد که تنها ٪۸۵/۰یا حدود ۲۱۸۰۰۴نفر از مردم مالزی از خدمات باند پهن (اینترنتی) استفاده می کنند. اما این مقادیر براساس شماره مشترکین می باشد، در حالی که درصد مصرف داخلی آن می تواند بطور دقیق تری بر این وضعیت تاثیر بگذارد. این نشان دهنده افزایش ٪۴۵/۰در سه چهارم از موارد است. او همچنین بیان نمود که دولت در نظر دارد که استفاده از آن تا سال ۲۰۰۶ به ٪۵ افزایش یافته و تا سال ۲۰۰۸ به ٪۱۰ برسد. وی به شرکتهای مخابراتی بومی و سرویس دهندگان توصیه نمود تا به خاطر منافع کاربران بیشترین خدمات را در اقصی نقاط با هزینه های پایینتری ارائه دهند.

دورنماى اقتصادى مالزى

فهرست مطالب
تاریخچه
دولت و سیاست
اقتصاد
حمل و نقل و ارتباطات
اقتصاد مالزى در سال ۲۰۲۰ (۲)
ریشه های ایدئولوژیک بحران اقتصادی در غرب
از اقتصاد لیبرالی تا سوسیالیستی
از اقتصاد سوسیالیستی تا نئولیبرالی
از نئولیبرالیزم تا…
انتقال قدرت
نگاهی به تاریخ
نگاهی به قرون وسطا بیندازیم
دورنماى اقتصادى مالزى
منابع و مآخذ

این فایل با کیفیت عالی آماده خرید اینترنتی میباشد. بلافاصله پس از خرید، دکمه دانلود ظاهر خواهد شد. فایل به ایمیل شما نیز ارسال خواهد گردید.

تعداد صفحات: 22

فرمت فایل: WORD