نظام اقتصاد مبتنی بر دانش
مقدمه:
از آنجائیکه کشور سنگاپور بعنوان دومین کشور دارای نظام دانش محوری در قاره آسیا بعد از ژاپن مقام داشته ، و در دنیا مقام نهم کشور دانش بنیان را با اجرای تمامی برنامه های اساسی مبتنی بر توانایی و دانایی پیش روی خود دارد، لذا استفاده از تجربیات و سیاستهای مزبور ، دارای اهمیت میباشد.
هدف :
تشکیل هیئت ملی علوم و تکنولوژی در دولت سنگاپور در سال ۱۹۹۱ یک رویداد مهم در سیاستها و در اجرای تدابیر آگاهانه دولت سنگاپور مبتنی بر پیشبرد توسعه علوم و تکنولوژی (S&T) محسوب می‌گردد .
این هیئت با در اختیار داشتن بودجه قابل توجهی در امر R&D که در بین سالهای ۲۰۰۰-۱۹۹۱ از ۷۵۷ میلیون دلار به ۳ میلیارد دلار افزایش یافته است و به موجب تلاشهای صورت گرفته به پیشرفت‌های بسیاری دست یافته است .
ساختار اساسی تولید در سنگاپور ، جای زنجیره ارزش کالا و قیمت (Value-chain) را به تکنولوژی بالا و کالاهای دانش بر ، داده است . تمامی تلاشهای صورت گرفته در هیئت علوم و تکنولوژی (S&T) بر پایه یک سیستم پیشرفته و جامع آموزشی است که موجب ارتقاء تدریجی مهارتهای نیروی کار این کشور شده است .
تمامی اهداف فوق که نظام اجرائی و توسعه‌ای براساس دانش محوری بنا شده است عامل انتقال سنگاپور به مرحله پیشرفته توسعه اقتصادی مبتنی بر دانش محسوب می‌گردد .
هدف از این تحقیق ، ترسیم و بیان سهم پیشرفت سنگاپور در نظام KEB و تجزیه و تحلیل چگونگی دخیل بودن این توسعه ها در رقابتی شدن اقتصاد سنگاپور است .
یافته‌های درج شده در این مقاله ، این امکان را به ما میدهد که با شناسائی شکافهای موجود در فضاهای مهم استراتژیکی ، بتوان به جایگاه بهتری ارتقاء نمود .
اقتصاد مبتنی بر دانش Knowledge-Based Economy
بطور کل هیچ تعریف معتبری از اینکه KBE واقعاً چیست ، در کتب بین المللی و استانداردهای جهانی به میان نیامده است . اما از سوی دیگر ، این اتفاق نظر وجود دارد که KBE مشمول توانائیهای پایدار و مداوم در ابداع و نوآوری از طریق دستیابی ، پردازش و تحلیل، استفاده و خلق و ایجاد دانش است .
APEC* ویژگیهای کلیدی KBE را در ذیل بطور خلاصه ارائه میدهد :
« یک اقتصاد مبتنی بر دانش‌ـ به اقتصادی اطلاق می‌شود که در آن تولید ، توزیع و بکارگیری دانش و اطلاعات ، محرک‌ها و یا به عبارتی هدایت کننده‌های اصلی رشد ، ثروت‌زائی و اشتغال در کلیه صنایع محسوب می‌شوند . »
با این تعریف از KBE باز و یا روشن کردن دو دیدگاه زیر که به شناسائی آنها جهت نقشه برداری از KBE سنگاپور نیاز است ، ضروری بنظر می‌آید .
اول اینکه ، ما باید ، به درک و فهم واژه‌های « تولید ، توزیع و بکارگیری دانش و اطلاعات » بپردازیم .
با درک و فهم واژه‌های فوق می‌توانیم به یک نگرش نظامند و یا سیستماتیک از قابلیت و توانائیهای KBE سنگاپور دست یابیم .
دوم آنکه ، می‌بایست به ارزیابی و یا تکمیل کمیت کارکردهای دانش و اطلاعات که برای اقتصاد مفید هستند پرداخت ، زیرا این فعالیتها ، « هدایت کنندگان اصلی رشد ، ثروت زائی و اشتغال در کلیه صنایع محسوب می‌شوند . »
با حصول پیشرفت و توسعه ، اقتصاد سنگاپور دیگر بر انباشتگی سرمایه و نیروی کار ، به عنوان عامل تداوم رشد اقتصادی ، دیگر تکیه نمی‌کند .
سنگاپور ملزم به پیشرفت و توسعه در KBE که همان عامل رشد ناشی از تولید ، توزیع و بکارگیری دانش و اطلاعات است .