امانت داری
مقدمه
ودیعه از«ودع» به معنای ترک کردن آمده است و چون در نزد امانت گیرنده ترک شده است ودیعه گویند و امانت از «أمن» به معنای ایمنی و اطمینان و امانت را هم امانت گویند چون شخص امانت گذار از خیانت آن کسی که امانت پیش اوست مطمئن و ایمن است.
در بیان عرف و اندیشمندان اسلامی امانت- هر چه باشد – به معناى چیزى است که نزد غیر به ودیعه بسپارند تا آن را براى سپارنده حفظ کند و سپس به وى برگرداند.
فهرست مطالب
مقدمه
امانت داری در قرآن و سنت
تبیین شاخه هاى امانت
آثار فردی امانت داری
آثار اجتماعی امانت داری
راههای تقویت امانت داری
امانت ، راستی و امانتداری
منابع و مأخذ