مهارتهای آموزشی در تدریس

مهارتهای آموزشی در تدریس
بخشی از مقاله
روشهای سنتی به روش هایی گفته می شود که اکثر مدارس دنیا، در طول تاریخ آموزش و پرورش از آن استفاده کرده اند و امروزه نیز یکی از متداول ترین روشهای حاکم بر مدارس هستند. مهمترین این روشها، روش حفظ و تکرار، سخنرانی، پرسش و پاسخ، نمایشی، ایفای نقش، گردش علمی، بحث گروهی و روش آزمایشگاهی است.

روش حفظ و تکرار از قدیمی ترین روشهای آموزشی است. محور فعالیت در این روش، حفظ و تکرار مطالب آموزشی است. در این روش، انضباط بسیار سخت و آمرانه است و به علاقه، استعداد و تفاوتهای فردی شاگردان توجه نمی شود.

فهرست مطالب:
روشهای تدریس سنتی و متداول
روش های جدید آموزشی
روش های آموزش انفرادی
۱٫ رعایت تفاوت های فردی
۲٫ رشد استقلال در عمل یادگیری
۳٫ عادت به مطالعه
۴٫ ایجاد مهارت در مطالعه
۵٫ مطالعه خود هدایت شده ومستقل
طرح کلر و سطوح مختلف آن
۱٫ پیشرفت بر اساس توان فردی
۲٫ یادگیری تا حد تسلط
۳٫ تدریس خصوصی
۴٫ راهنمایی
۵٫ تکنیکها و روشهای مکمل، همرا با آموزش سنتی
روشهای مختلف آموزش انفردای
یادگیری تا حد تسلط
تدریس خصوصی
آموزش برنامه ای (PI)
آموزش به وسیله رایانه (CAI)
سازماندهی مجدد مدارس برای آموزش انفرادی
آموزش انفرادی تجویز شده (IPI)
آموزش انفرادی هدایت شده (IGE)
ارزشیابی IPI و CAI و IGE و سایر روشها
روش واحدها
ویژگیهای روش واحد ها
مراحل اجرای روش واحد ها
۱ـ بررسی و تشخیص نیازها
۲ـ تشخیص و نوشتن هدفهای رفتاری
۳ـ انتخاب و سازماندهی محتوا
۴ـ تعیین و سازماندهی تجارب یادگیری
روش واحد موضوع
ویژگیهای روش واحد موضوع
محاسن و محدودیتهای روش واحد موضوع
روش واحد تجربی
ویژگیهای روش واحد تجربی
روش واحد طرح
ویژگیهای روش واحد طرح
محاسن و محدودیتهای روش واحد طرح